گزارش برنامه ونتار
تاریخ اجرا : 97/04/08
ارتفاع قله ونتار : 3784 متر
زمان رفت و برگشت : 15:30 ساعت
مسافت طی شده : 20کیلومتر
سرقدم : مهناز امیر همایون
عقب دار : داوود زمانی
مسئول فنی و عکاس : عبدالرضا روشن زاده
پشتیبان برنامه : محمد تبدل
تهیه کننده گزارش : راضیه میرزائی
شرکت کنندگان:
اعضاء باشگاه شقایق: احمد سعیدی، مجتبی کبودوندی، عبدالرضا روشن زاده، مژده معینی، مهناز امیرهمایون، علی شفیعی، مریم ظهیرتقوی، رضا محمد زاده، رضاساغروانی، راضیه میرزائی
اعضاء مهمان : مقصود مختاری، محمد حرابادی، سجاد فاتحی، الهام زینلی، فاطمه ندرلو، منیژه قنبری، داوود زمانی، فیروزه گلشنی، محسن گرایی
مسیر صعود : روستای کلها
روز هشتم تیر ماه با حضور به موقع همنوردان در محل های قرار( 45 متری گلشهر، سه راه گوهردشت، میدان کرج) در ساعت 4:30 با یک دستگاه مینی بوس و دو دستگاه سواری حرکت به سمت جاده چالوس را آغاز کردیم. مسیر حرکت برای رسیدن به روستای کَلها بدین صورت است: بعد از پل خواب، سمت چپِ جاده، خیابان امام زاده، محلۀ سیرا، بسمت روستای ایگان. پس از رسیدن به ایگان در سمت راست جاده ادامه مسیر می دهیم تا به دوراهی برخورد کنیم که با تابلوی ماست ودوغ محلی مشخص شده. امتداد همین مسیر به روستای کَلها ختم خواهد شد.
حدود 5:30 صبح با طی کردن همین مسیر به روستای کَلها رسیدیم از این نقطه پیمایش را آغاز کردیم از روستا به طرف شمال ده از آنجا به سمت جاده معدن (که باسنگهای زرد رنگ مشخص میباشد) ادامه مسیر در امتداد همین جاده است تا باغ کنار جاده در سمت راست وخارج شدن از جاده و در همینجا ورود شدن به پاکوب است که به طرف انتهای دره و رودخانه میرود.
معارفه و آشنائیه همنوردان با توقف کوتاهی در ساعت 6:35 دقیقه انجام شد، بعد از گذر از روستا تا مزاحمتی برای اهالی ایجاد نشود. ذکر نکات توسط آقای سعیدی برای پیمایش مسیر و سپس ادامه مسیر.
درهوای دل انگیز صبح گاهی، با توجه به اینکه اندک زمانی از روشنی هوا گذشته بود نیازی به استفاده از چراغ پیشانی احساس نمی شد. حرکت را با سر قدمی خانم مهناز امیر همایون و عقب داری آقای داوود زمانی آغاز کردیم.
مسیر بسیار زیبا و دارای چندین آبشار و رودخانه های متعدد در دره بود . چندین مرتبه از رودخانه عبور نمودیم در بعضی مناطق با توجه به خروشان نبودن رودخانه و یا عمق کم آب گذر کردن براحتی امکان پذیر بود در چند قسمت نیز با توجه به سختی مسیر با حمایت همنوردان همگی به سلامت از رودخانه عبور کردیم
ادامه دره در کنار رودخانه نرسیده به آبشارِ دست راستِ یال شرقی وارد پاکوب گوسفند سرای یارانک شدیم. این مسیر تا خط الرأس ونهایت قله ونتار ادامه دارد که باسنگ چین مشخص میباشد. ونتار کوه سنگی است سمت جنوبی آن دارای یک دیواره و پرتگاه بلندی است و سمت شمال آن یال خاکی با شیب ملایم دارد که به جاده آزادبر می رسد و از طرف غرب به قله کهار و از شرق به قله هفت خان متصل می باشد.
پس از طی مسیر دست به سنگ برای صرف صبحانه در کنار رودخانه توقف کردیم. ساعت 8:30 ادامه مسیر دادیم. پس از گذر از گوسفندسرا و طی مسیری به شیب بسیار شدیدی رسیدیم پیمایش در این شیب تند و گرمای هوا صعود سختی را پیش رو می گذاشت در اینجا چند تن ازهمنوردان با توجه به شرایط تصمیم به بازگشت گرفتند. از اینجا به بعد در مسیر چشمه و یا رودخانه ای موجود نبود و از این محل به بعد با توجه به اینکه مسیر بازگشت متفاوت بود امکان انصراف از حرکت وجود نداشت اما عطر دل انگیز و زیبائیه وصف ناپذیرِ گلها و گیاهانِ وحشیِ رنگارنگ سختیه مسیر را قابل تحمل میکرد و ما را به سوی خود می کشید.
در راه صعود به قله با عقرب و مار مواجه شدیم که با رعایت احتیاط از کنارشان عبور کردیم. در ساعت 13:50 در محلی نزدیک به قله بر روی گردنه پس از استراحتی کوتاه تعدادی از کوهنوردان توقف کردند و برخی نیز کوله و لوازم خود را در کنار دوستان گذاشتند تا ادامه راه میسر شود ودراینجا قله ونتار با شکوه خاصی در برابر ما خودنمایی میکرد. نزدیک به قله مسیر دست به سنگ پیش رو بود و تقریبا پس از 45 دقیقه در ساعت 14:50 به قله رسیدیم. پس از استراحت و دیدار با کوهنوردانی که از تیم های دیگر صعود کرده بودند و گرفتن عکس یادگاری اقدام به فرود نمودیم. در محل استقرار سایر همنوردانمان ناهار را صرف کردیم و تقریبا ساعت 16:07 دقیقه بود که تصمیم به بازگشت گرفتیم.
در مسیر طولانی فرود، شیب تندی که در بیشتر نقاط شن اسکی بود پیش رو داشتیم و با توجه به گرمای هوا و سختیِ راه، آب اکثر همنوردان یا کاملاً تمام شده بود و یا در حال اتمام بود. در اینجا اقدام به تقسیم آب نمودیم سعی کردیم با استفاده از میوه بر تشنگی غلبه کنیم.
تا ساعت 18:03 با این مشکل دست به گریبان بودیم تا اینکه پوشش گیاهی در نقطه ای دوردست نمایان شد که نشان از وجود چشمه داشت اما سرچشمه ای پیدا بود دست آخر و ناچاراً به دلیل ضیق وقت و سختی راه مجبور به استفاده از جوی آب روان از چشمه شدیم که در اینجا نیاز به دستگاه تصفیه آب همراه و یا قرص ضد عفونی کننده آب به خوبی احساس میشد که متاسفانه هیچیک از همنوردان به همراه نداشتند. پس از برداشت آب و استراحت درکنار گلهای زیبای وحشی مسیر را ادامه دادیم. تا اینکه در حدود ساعت 19 به رودخانه خروشان که بر اثر افزایش حجم آب در مقایسه با زمان صعود عمق بیشتری پیدا کرده بود رسیدیم اینجا بود که کوله مجهز خانم امیرهمایون حاوی وسایل فنی که سنگینی آن را در تمامی طول مسیر بر دوش کشیده بود به کارمان آمد و با کمک طناب و حمایت و پشتیبانی همنوردان از رودخانه عبور کردیم.
پس از طی مسیر طولانی بالاخره حدود ساعت 22:03 به محل استقرار مینی بوس رسیدیم و با توجه به ترافیک سنگین جاده چالوس ساعت 23:50 بود که به میدان کرج رسیدیم.
قابل ذکر است در اکثر نقاط مسیر آنتن دهی همراه اول وجود دارد. در مسیر مار،عقرب و رتیل مشاهده شدند که با رعایت احتیاط و لذت از دیدن زیبایی این حیوانات در محیطی آزاد از کنارشان عبور کردیم.