بنام یزدان
گزارش برنامه ی قله دوهاله
تاریخ اجرا : 1402/10/08
ارتفاع قله : ۳۰۸۵ متر
ارتفاع شروع پیمایش : ۲۱۵۰ متر
مقدار پیمایش : ۶.۵ کیلومتر
مسیر پیمایش : روستای مهران
وضعیت آنتن دهی موبایل: در اکثر مسیر و روی قله آنتن وجود دارد
وضعیت آب آشامیدنی : در مسیر زمستانه چشمه وجود ندارد
سرپرست و مسئول فنی : محمدصادق جوکار
گزارش : علی آمی
عکس : علی بیک زاده
همنوردان : ایرج محمدحسینی ، فرزانه جوکار ، علی بیک زاده ، سحر احمدوند ، رسول مرادی ، افسانه صمصام ، زهرا شوقانی ، رسول مرادلو ، علی آمی
درمیان قله های سر به فلک کشیده مشرف به شهرستان طالقان قله ملین دوهاله از جمله ارتفاعاتی است که شاید کمتر مورد توجه قرار گرفته است ، در شرق طالقان بلندای دوهاله منفرد از قلل و خط الارس های اطراف مشاهده می شود ، برای توصیف بهتر جانمایی این قله در نظر داشته باشیم در ضلع غربی به روستای جوستان ، شمال غرب به مهران ، از شمال به روستای دیزان ، شمال شرق ناریان ، ضمنأ در جنوب و جنوب شرقی به پایین دست روستاهای گته ده و خچیره ختم می شود . با مطالعه بیشتر گزارش ها متوجه شدیم مسیر صعود به این قله از روستای مهران آغاز می گردد .
ساعت ۵ صبح روز جمعه به همراه یک دستگاه ون به سمت طالقان حرکت می کنیم و پس از پیمودن ۱۱۶ کیلومتر حدود ساعت ۷:۲۰ به روستای مهران می رسیم . محوطه ای برای پارک ماشین ها پیش از پل فلزی رودخانه ی روستا وجود دارد . درجه ی هوا منفی صفر است و پیش از صعود پوشاک گرم بر تن می کنیم .
طبق قرار قبلی این برنامه به صورت مشترک با گروه کوهنوردی حصارچال و باشگاه پیام ساوجبلاغ انجام شد ، در نهایت مجموع افراد شرکت کننده به تعداد ۳۱ نفر می رسد . برنامه حدود ساعت ۷:۴۰ آغاز می شود ، از پل فلزی رودخانه به میدان مهران می رسیم و از آرامستان نیز گذر می کنیم و در نهایت با گذشتن از کنار مدرسه کم کم از روستا خارج و در شیب مسیر و به سمت جنوب قرار می گیریم . با نگاه به سمت ارتفاعات یالی با عوارض نامنظم مشاهده می شود که هر چه ارتفاع می گیریم کم کم به سمت شرق مایل شده ، باریک تر می شود و در نهایت به قله می رسد .
در فصول بهار و تابستان و مواقعی که برف زیادی در منطقه نمی باشد مسیر دره ی غربی منتهی به قله که از باغ و کلبه ای بنام عمو عزیز نیز گذر می کند برای صعود و گشت و گذار مناسب تر می باشد ضمن اینکه چشمه های آب هم در این مسیر وجود دارند. اما در این فصل سال که از چند روز قبل بارش برف در این منطقه رخ داده است برای احتیاط از گرفتار شدن در حجم برف دره ها و کندی حرکت گروه از مسیر یال مستقیم به قله که شروع پیمایش آن پیش از رسیدن به مسیر تابستانه است انتخاب می شود .
بر روی شیب یال عریض برفی با پیمایش زیگزاگی مناسب با سرقدمی آقای ارسطو احمدی (از اعضای گروه حصارچال) بدون چالش خاصی انجام شد ، حدود ساعت ۰۹:۲۰ دقیقه به ارتفاع ۲۶۰۰ متری می رسیم که با چند متر کاهش ارتفاع مکان مناسبی بدون وزش باد ومسطح برای صرف صبحانه فراهم می شود.
هوا آفتابی ، آسمان بدون ابر و سرعت باد ملایم است . حدود ساعت ۰۹:۵۰ دوباره شروع به پیمایش می کنیم ، ارتفاعات بالادست کم کم پدیدار می شوند .
قلل زرین کوه ، خرسچر ، لشگرک ها و ارتفاعات بلند منطقه همچون گردونه کوه و خرسانها کنجکاوی برای دیدن این مناظر مرتفع را بیشتر می کند . در ادامه پهنای یال باریک تر می شود و جنس سنگی آن همراه با برف که در سینه ی شمالی یال بیشتر است چالش و جذابیت اصلی برنامه را آغاز می کند ، بعضی از صخره ها با دقت نیاز به تراورس دارند و در بعضی نقاط از مسیر نیاز به حمایت اعضای گروه با طناب می باشد ، خوشبختانه با توجه به حضور همنوردانی که خود مربی کوهنوردی و سنگ نوردی می باشند اطمینان و همدلی بیشتری برای گروه ایجاد می شود و مدت زمانی که با صخره ها و طناب ها دست و پنجه نرم می کنیم تجربه ای خوب همراه با لذت و هیجان برای گروه رقم می خورد .
ناگفته نماند که در فصل زمستان اگر بارش برف یا بادو بوران وجود داشته باشد ریسک صعود از این یال بسیار بالاست . پیشنهاد می شود که در صعود زمستانه این قله طناب 8 میل 30 متری یا چند طنابچه انفرادی و کرامپون به همراه داشته باشید .
حدود ساعت ۱۲:۱۵ است و تمامی اعضای گروه از مسیر سنگی برنامه بر روی پاکوب یال عریض منتهی به قله می گذارند ، دورنمای خط الارس آسمان کوه تا کهار و قله هایی چون شاه کرم و ناز و ... در سمت جنوب و خط الارس زرین کوه به خرسانهای شمالی وجنوبی به زیبایی خود را نمایان می سازد . شیب مسیر لحظه به لحظه کمتر می شود تا اینکه در حدود ساعت 13 بر روی قله دوهاله قدم می گذاریم ، حال نمایی ۳۶۰ درجه از تمامی قلل و خط الارس های منطقه پیدار می شود . پس از ثبت عکس ، اندکی استراحت میکنیم و خوراکی مختصری صرف می شود . ساعت ۱۳:۴۰ برای فرود آماده می شویم .
برای بازگشت به سمت روستا مسیری که صعود کردیم مناسب نیست و یال شرقی ، مسیر صعودمان انتخاب می شود ، پس در ادامه خلاف مسیر صعودمان حدود ۳۰ متر ارتفاع را کم می کنیم . با کمی دقت یک افزایش ارتفاع چند متری در شمال شیب ( سمت راست ) مسیر می بینیم این نقطه دقیقا روی یال عریض فرود به روستای مهران قرار دارد . در واقع وقتی رو به مسیر صعودمان می ایستیم حدود ۸۰ الی ۹۰ درجه به سمت شمال تغییر جهت داریم . شیب ابتدای مسیر فرود زیاد است و با کاهش ارتفاع کم کم از آن کاسته شده و عرض آن نیز باریک تر می شود . تعدادی ستون سنگی عمودی منظم در پایین دست ضلع شرقی یال مشخص است ، خوشبختانه با توجه به حجم برف و کنترل راحت تر قدم ها روی آن فرود مناسبی داریم ، فقط در یک نقطه از پاکوب مسیر که سنگ یک پارچه ای وجود دارد ممکن است در صورت یخ زدگی برف ها چالش برانگیز باشد البته در روز صعود ما برفی بر روی آن نبود . در ادامه مسیر را تا جایی ادامه می دهیم که روستای مهران در ضلع غربی یال دیده می شود و با پیمایش به سمت روستا و عبور از چند سنگ بزرگ در محل مناسبی برای صرف نهار توقف می کنیم و پس از آن قدم زنان از روستا گذر کرده و اعضای گروه خوشبختانه در سلامت و آرامش ( در ساعت 16.30 ) به محل پارک ماشین ها می رسند و راهی شهر و دیار خود می شوند .
به امید برنامه های پیش رو
در پناه خوبی ها باشید.