گزارش برنامه ی قله ی کرچان
تاریخ اجرا : ۷ اردیبهشت ۱۴۰۳
ارتفاع قله : ۳۷۷۲ متر
ارتفاع شروع پیمایش : ۲۲۵۰ متر
مقدار پیمایش : ۱۴ کیلومتر
مسیر پیمایش : روستای کیاسر
دیگر مسیرهای صعود :رخ شرقی، روستای حسنکدر ؛ رخ جنوب شرقی، روستای همه جا ؛ رخ جنوب غربی، روستای سپه سالار
وضعیت آنتن دهی موبایل : اپراتورهای همراه اول و ایرانسل در بعضی نقاط مسیر برقرار بود
وضعیت آب آشامیدنی : در مسیر انتخابی آبی وجود ندارد ، فقط پیش از رسیدن به آخرین پیچ جاده ی منتهی به روستا - شروع محل پیمایش - در جاده پیچ دیگری وجود دارد که در حاشیه خاکی آن لوله ی آب آشامیدنی وجود دارد
_________________________________________________________
سرپرست : احمد سعیدی
پشتیبان : احمدرضا نورالدینی
نگارش : علی آمی
همنوردان : احمد سعیدی ، شیرین حقیقی ، ایرج محمدحسینی ، سمیه فرکوش ، احمد گل محمدی ، داوود زمانی ، محمد یوسفی ، اعظم انتظاری ، فردین دایی چی ، امین کایدی ، محمدعلی شرفی ، فاطمه محمدی فارسیجانی ، سعید سعیدی راد ، علی آمی
_________________________________________________________
در خط الارس مرتفع و شاخص هزاربند به ونتار قله ی کرچان از مسیر روستای کیاسر برای صعود انتخاب می شود . در ابتدا پیشنهاد می شود نقشه ی مسیر درست و مطمئن دانلود و بر روی موبایل یا دستگاه GPS بارگذاری و همراه گروه باشد . مسیر پیمایش از این روستا به دو شکل انجام می شود . می توان به داخل روستا رفت و از ضلع شمالی روستا بر روی یال قرار گرفت و از بین صخره های بالادست به قله رسید یا از مسیر انتخابی گروه مان پیش از رسیدن به روستا پیمایش را آغاز کرد . بعد از پیمودن حدود ۵۰ کیلومتر از کرج به روستای کیاسر می رسیم . قبل از رسیدن به روستا درست در کنار آخرین پیچ منتهی به آن چند ساختمان مشاهده می شود . محل پارک ماشین های گروه که دو دستگاه ون سواری است همین جا می باشد .
لازم به ذکر است چند نفر از همنوردان به مهلت ثبت نام برنامه نرسیده اما در نهایت توانستند جداگانه با ماشین شخصی حضور داشته باشند
مسیر .
روبروی ساختمان در جهت شمال شرقی ساعت ۵:۲۰ دقیقه پیمایش آغاز می شود ، روی یال فرعی ابتدای مسیر با سرعت مناسب پیمایش می کنیم تا به یال اصلی منتهی به دیواره ی عظیم دامنه ی کوه برسیم ، در سمت چپ و پایین دست مسیر آبشاری زیبا دیده می شود که آب ریز آن به روستای کیاسر ختم می شود . با پیمایش گروه حدود ساعت ۷ به سنگ ها و درخت های اورس مختلفی می رسیم ، در این نقطه بخاطر سختی پیمایش از روی سنگ ها از سمت چپ یال گذر کرده و در نهایت در حدود ارتفاع ۲۸۵۰ متری در جایی قرار می گیریم که ۲ درخت اورس که چند متری با هم فاصله دارند در بالادست صخره ای کوچکی قرار دارند ، از این نشانه چند متری بالاتر پاکوبی وجود دارد که با تراورس عرض دره ای کم عمق را طی کرده و به یالی با طاق کوتاه در شرق مسیرمان هدایت می شویم . پیش از پیمایش این مسیر توقفی در ساعت ۸ برای صبحانه داریم .
اگر بخواهیم توصیفی از جاذبه های این نقطه داشته باشیم در ارتفاعات بالادست سرتاسر دیواره سنگی بزرگی مشاهده می شود و در پایین دست درختان ارس و سنگ های کوچک و بزرگی وجود دارند و تا حدودی خطرات ریزش سنگ در صورت عدم احتیاط وجود دارد . با ادامه ی مسیر تراورس به سمت یال شرقی میرسیم دوباره صعود به سمت شمال از سر گرفته می شود . تا به جایی می رسیم که شرق دیواره سنگی در ارتفاع حدود ۳۰۰۰ متری یال ناپدید شده و اجازه ی عبور به سمت بالای صخره ها را پیدا می کنیم . ساعت حدود ۹ و در ضلع شرقی مسیر قله هزاربند که یکی از قله ی این خط الارس می باشد مشاهده می شود.
وقتی به شمال و مسیر صعود نگاه میکنیم رگه های برف بسیاری مشاهده می شود . در شمال دیواره ای که پیشتر از کنار آن عبور کردیم یال صعود به قله ادامه می یابد . برای پرهیز از فرو رفتن در برف ها روی بلندای یال حرکت می کنیم . در ضلع غربی مسیر خط الارس کلاش ویا به قله ناز کم و بیش مشخص است . پس از پیمودن تپه های مختلف مسیر در ساعت ۱۰:۴۵ روی دشتی در ارتفاع ۳۳۵۰ متری در پای دامنه ی اصلی قله قرار می گیریم . پهنه ی وسیع دامنه ی کرچان در مقابل ما قرار دارد .
پیمایش گروه درست از وسط پهنه و در رگه های برفی و خشک زمین به سوی قله و به شکل زیگزاگ آغاز می شود . به دلیل عدم وجود پاکوب مناسب و شیب تند مسیر با تلاش و دقت بیشتری نیاز به پیمایش می باشد . شاید مسیر غرب پهنه ی قله برای صعود مناسب تر باشد که به علت مشاهده ی برف انباشته از آن صرفه نظر می کنیم . با تلاش فراوان همنوردان به محلی از مسیر می رسیم که دیگر شیبی وجود ندارد و قله کرچان کاملا مشخص است . ساعت ۱۳ بر روی سطح صاف و بزرگ قله آرام می گیریم و عکس های یادگاری ثبت می شود .
در راه بازگشت تا حدود ارتفاع ۳۶۰۰ متری در مسیر صعود باز می گردیم اما تصمیم می گیریم از مسیر غرب دامنه ی قله فرود بیاییم همان مسیری که برای صعود مناسب تر بود . خوشبختانه این مسیر هموار است و با آرامش به دشت پایین قله میرسیم . از اینجا به بعد فرود بدون کم و کاست مانند مسیر صعود است . پیش از رسیدن به دیواره سنگی پایین دست در ساعت ۱۵ برای صرف نهار توقف می کنیم . ساعات پایانی برنامه نیز با چند استراحت کوتاه می گذرد و در نهایت ساعت ۱۸ به محل پارک ماشین ها می رسیم و با استفاده از آب آشامیدنی پایین محل شروع پیمایش گلویی تازه می کنیم و سپس به سوی شهر کرج باز می گردیم .
با سپاس از همنوردان عزیز و پرتلاش ؛
به امید صعود های دلچسب و ایمن
در پناه کوهستان ها باشید ...