صعود به قله ی اورین بام آذربایجان غربی
کوه اورین بین دشت الند و دره قطور قرار دارد که از دو قله ی اورین کوچک به ارتفاع 3418 متر و اورین بزرگ به ارتفاع 3702 متر تشکیل شده است .بعد از آرارات این کوه بلندترین کوه این منطقه محسوب می شودو آخرین کوه مرتفع مرز ایران با کشور ترکیه است که 15 کیلومتر بامرز فاصله دارد. اورین کوچک به شکل تپه ماهور است اما اورین بزرگ حالت قله ای و نماد زیباتری دارد. فاصله ی اورین کوچک و بزرگ دو کیلومتر است. از شرق دریاچه ی وان ترکیه نیز این قله به همین زیبایی قابل دیدن است.
معنی کوه اورین برآمده از ابر است . زیرا بیش از نود درصد ابرهای بارانی در فصول مختلف سال از پشت کوه اورین نمایان می شوند.
در گویش محلی اورین به معنای ابری است.
وجود برخی چشمه های ابگرم در دامنه ی کوه اورین و سنگ های گدازه بیرونی در اطراف کوه ، بیانگر ان است که این کوه آتشفشانی خاموش است و گدازه های درونی در آن به آرامی در حال فعالیت هستند.
دشت های رنگارنگ آلاله و شقایق ، بوته های بابونه و بومادران سفید کم یاب ، جویبارهای زیبا و پر آب که از ذوب برفها جاری گشته ، همه و همه مسیر صعود به این قله رو مزین کردند.
مسیرهای صعود :
مسیر شرقی رایج ترین مسیر صعود است از روستای حصار ، آبگیر گللر و قله ی اورین
مسیر غربی : پس از روستای شریف آباد ،از یال غربی امکان صعود به قله ی اورین است .
مسیر جنوبی: با گذر از روستای گوگرد، عبور از یال جنوبی و سپس رهیابی به قله
مسیر شمالی : روستای کوچک ، گذر از یال شمالی و نهایتا قله ی با شکوه اورین
گونه های گیاهی :
نعناع ، نعناع فلفلی ، بادرنجبویه ختمی ، سیاهدانه ، رزماری رازیانه ، اسطوخودوس سرخارگل ، همیشه بهار و آویشن باغی ، بیدمشک و گل محمدی
گونه های جانوری :
گراز ، خرس قهوه ای ، روباه ، گربه ی وحشی وقوچ و میش و سایر جوندگان
تارخ اجرای برنامه :
13 الی 15 تیرماه 1403
سرپرست برنامه : مریم رضایی
کمک سرپرست : سعید جعفری
مسئول فنی : آقای سعید کتابی
اسامی شرکت کنندگان:
خانم ها :
بولوردی ، ده پهلوانی ،خیاطون ،ایروانی ، قدیمی وحید ، دیبایی ، ایزانلو ، بخشی ، خدابنده و هدیه کتابی
آقایان :
رستم ابادی ، علیزاده ، محمدی ، مرادلو، گلداری ، محمد حسینی ، زارع بیدکی ، جعفری قوام اباد ، بهبودی ، خورشیدی
شرح برنامه:
محل تجمع دوم کنار گذر ترمینال کلانتری کرج بود . ساعت 20 همگی سوار اتوبوس شدیم و برنامه استارت خورد . در راه بچه ها خیلی سریع با هم آشنا شدند و به گرمی سفرمان آغاز شد. حدود ساعت 7 صبح پنج شنبه به شهرستان خوی رسیدیم . بارها رو از اتوبوس پیاده کردیم و در فضای سبزمحوطه داخل ترمینال برای صرف صبحانه حدود نیم ساعت نشستیم. بعد از صبحانه با مینی بوس و یک دستگاه سواری به سمت آرامگاه شمس تبریزی به راه افتادیم .
شمس تبریز از عرفای قرن هفتم شمسی است . شاه اسماعیل صفوی با ارادتی که به شمس تبریز داشت کاخ خود را کنار آرامگاه ایشون بنا کرده بود . بعد ها با حملات عثمانی ها سه بار خوی تخریب شد.از ان مجموعه کاخ همراه با سه منار با تزیینات شاخ و جمجمه قوچ و آرامگاه دو تا منار باقی ماند و نام شمس تبریزگرفت که یکی از منارها نیز مقارن با جنگ جهانی اول خراب شد.
از ارامگاه دیدن کردیم و مقصد بعدی ارامگاه پوریای ولی بود .
پوریای ولی از نامدارترین و محبوب ترین پهلوانان ایران است که در ورزش زورخانه ای تبحر زیادی داشته است به طوری که کسی حریف او نبوده و در سرزمین های اسلامی سفر می کرد و با رقیبان گوناگون کشتی می گرفت. او در ساده زیستی ، دستگیری از مستمندان م چشم بستن بر زرق و برق دنیای فانی ، به معرفتی ناب رسیده بود.10 فرمان جوانمردی که پوریای ولی به جا گذاشته جزو اصول ورزش باستانی کشوراست.
در اواخر عمر به فلسفه و عرفان متمایل می شود ودر زمره ی عارفان و دروایش در می ایند ودر سال 703 مثنوی کنزالحقایق را تالیف نمودند. این مثنوی در پنج مقاله و 1329 بیت سروده شده است. مریدان وی ایشان را پیر ولی می خواندند. و در سال 722 در گذشتند .
پس از گرفتن عکس های یادگاری به سمت روستای حصار به راه افتادیم . حدود دو ساعت تا پاسگاه روستای حصار جاده خاکی و پر پیچ و خم بود . گذر از روستاهای پسک ، بدلان و سپس روستای حصار .
در روستا توقف کردیم و پس از تایید مجوز ورود به منطقه ، حدود 10 دقیقه پیاده روی با شیب ملایم تا پناهگاه با کوله های دوروزه انجام دادیم و به پناهگاه رسیدیم .
در مسیر خوی به حصار شب قبل سیل امده بود و مجبور شدیم یک ساعت توقف کنیم تا جاده باز شود.
یک اتاق از پناهگاه به ما دادند و دو تا چادر هلال احمر .
شب تقریبا سردی رو سپری کردیم و ساعت 3 بامداد به سمت قله به راه افتادیم . پاکوب واضح و خوبی داشت و ما از همه ی تیم ها زودتر به راه افتادیم. حدود ساعت 7 صبح کنار دریاچه برای صرف صبحانه توقف کردیم و مجدد به سمت قله به راه افتادیم . حدود ساعت 8 و بیست دقیقه بر روی قله ی زیبای اورین بودیم .
نیروهای مرزبان در طی راه با اخلاق خوش ما رو بدرقه می کردند . مسیر بسیار زیبا و پراب بود. اب دریاچه بسیار تگری بود و مجال شنا و ورود به اب را نمی داد. بعد از گرفتن عکس های یادگاری به سمت پناهگاه حرکت کردیم و پس از جمع اوری لوازم و جمع کردن چادر ها با دوتا نیسان به سمت ترمینال حرکت کردیم و با اتوبوس دربستی خود به سمت کرج و تهران حرکت کردیم . سفر بسیار خوبی بود.
جای همه ی دوستان سبز
ارادتمند: رضایی