سرپرست برنامه: سلمان بهمن دار
بنام خالق زیبائی ها
گزارش برنامه قله سیاه گوک،دندان اژدها
تاریخ اجرای برنامه:
پنج شنبه و جمعه ۴و ۵ مرداد ماه ۱۴۰۳
برنامه مشترک باشگاه کوهنوردی شقایق و گروه کوهنوردی شرکت پرتو مپنا
سرپرست برنامه: سلمان بهمن دار
نویسنده گزارش: سلمان بهمن دار
تعداد شرکت کننده ها : ۱۸ عدد
اسامی شرکت کننده ها: سید محمد میرترابی، حسین دهقان شعار، حبیب اصغری، حمید عابدی، عباس فربد، فرهاد وفائی، مهدی سپنجی، محمد رشوند، رضا کاهه، محمد حیدری، بهمن جباری، یزدان نور بخش، مهدی شهبازی، آزاده سالمی، شوبو بایزیدی، شمیم بابا، معصومه ترکمان ...
قله های سیاه گوک و دندان اژدها از نظر جغرافیایی در البرز مرکزی در منطقه تخت سلیمان و علم کوه کلاردشت، رودبارک، ونداربن قرار دارن ،در واقع ی تعداد قله بصورت خط الراسی در غرب جان پناه سرچال قرار دارن که از شمال به سمت جنوب به ترتیب که تو نقشه ثبت شده جی پی اس ساعت ما هست تخت رستم، رستم نیشت،سیاه گوک،دندان اژدها و نهایتا تخت سلیمان هستش ولی در گزارشات مختلف جای این قله ها فرق می کنه و دقیقا اسامی و جای قله ها مشخص نیست و در واقع این خط الراس کمی عقب تر از پشت قرارگاه ونداربن که تقریبا میشه جبهه شمال غربی قرارگاه با قله کرماکو شروع میشه بعد میشه کالاهو، کالو،سیاه گوک( که ظاهرا باید سیاه گوک شمالی باشه که دقیقا بالای سر جان پناه سرچال و در جبهه غربی جان پناه قراردارد)،تخت رستم،رستم نیشت، باز سیاه گوک(که باید سیاه گوک جنوبی باشه)،برج رستم نیشت، دندان اژدها و درنهایت تخت سلیمان قله های این خط الراس هستن که فاصله بین این قله ها مخصوصا از سیاه گوک شمالی تا تخت سلیمان بسیار کمه ولی از رستم نیشت به بعد کاملا فنی هستن و برای پیمایش شون نیاز به تجربه،توان و تجهیزات فنی دارن البته تا زیر برج اصلی قله دندان اژدها با کمی دست به سنگ و تجربه سنگ نوردی و کمی بالا و پایین رفتن و چپ و راست کردن روی خط الراس که بیشتر مسیر وقتی که به سمت تخت سلیمان حرکت می کنیم سمت چپ و رو به شرق مشرف به یخچال سرچال و قله های سیاه کمان و چالون هستش( که این قله ها در جهت شرق خط الراس قرار دارن ) رو اگه نفرات توان و قابلیت پیمایش مسیرهای تیغه ای رو داشته باشن میشه بدون طناب و هارنس رفت کما اینکه ما طی یک برنامه دوستانه فقط با ی کلاه کاسک کل این خط الراس رو با دور زدن برج اصلی دندان اژدها تا تخت سلیمان رفتیم و از مسیر شانه کوه و کف علم چال برگشتیم ولی صعود خود قله دندان اژدها که اصلی ترین چالش این خط الراس هستش حتما باید با طناب،هارنس و تجهیزات کامل فنی از جمله پله رکاب یا درجه صعود بالای سنگ نوردی باشه،که بصورت جزئی و در ادامه گزارش ریز تجهیزات رو می نویسم ،ارتفاع این قله ها از تخت رستم تا جایی که ما صعود کردیم(برج اصلی دندان اژدها تا بعد از کراکس مسیر روی تروارس قله و حدود چهار پنج متر پایین تر از نوک کله قندی) از ۴۴۴۰ متر شروع میشن و تا ارتفاع ۴۵۲۳ متر نوسان دارن که فکر می کنم بالای ترین ارتفاعی که ما صعود کردیم برای قله سیاه گوک باشه ولی بلندترین قله این خط الراس قله تخت سلیمان هستش که بالای ۴۶۰۰ متر می باشد.
اگه قصد صعود کامل این خط الراس رو دارید باید از پشت قرارگاه ونداربن و از جبهه شمال غربی اول قله کرماکو رو صعود کنید تا سوار خط الراس بشید که در فصل تابستان و یک تیم کاملا آماده از هر نظر داشته باشید سه روزه قابل اجراست اما برنامه ما از تخت رستم تا دندان اژدها بود که برای این کار شما باید از قرارگاه ونداربن به سمت جان پناه سرچال تقریبا شرق به غرب باید حرکت کنید که از نظر زمانی برای یک تیم معمولی با تعداد بالای ۸ عدد با توان متوسط بین ۶تا هفت ساعت زمان نیاز دارید تا به جان پناه که تو ارتفاع حدود ۳۷۰۰ متری هست برسید،از اونجا تا قله تخت رستم هم حدود ۳ تا ۴ ساعت زمان نیاز دارید که کوهنوردان عادی هم میتونن تا اینجا رو صعود کنن بدون تجهیزات فنی که مسیر صعودش هم از یال پشت جان پناه هستش و میتونه برنامه جذابی باشه برای یک تیم کوهنوردی اما برای تعداد کمتر از ۴ عدد با توان بالا والبته کوله مناسب از قرار گاه ونداربن تا جان پناه سرچال میتونه بین ۳ تا ۴ ساعت زمان ببره از جان پناه تا قله تخت رستم هم بین ۲ الی ۳ ساعت و از تخت رستم تا زیر دندان اژدها حدود ۱ ساعت زمان نیاز هستش صعود و فرود برج هم که بستگی به تعداد و توان نفرات داره ،ما تو برنامه خودمون با توجه به شرایط و تعداد افراد از همون مسیری که رفتیم برگشتیم ولی اگه تیم کاملا فنی باشن و حداقل دو حلقه طناب داشته باشن بعد از صعود برج میتونید از سمت چپ فرود بریزید و مستقیم بیاید کف سرچال یا خط الراس رو ادامه بدید به سمت قله تخت سلیمان و از مسیر شانه کوه برگردین و اگه صرفا قصد صعود قله دندان اژدها رو داشته باشید میتونید در ادامه مسیر جان پناه به سمت علم چال حرکت کنید و از دهلیز زیر خود قله که میشه دهلیز شرقی برید صعودتون رو انجام بدید و برگردید ولی باز تکرار می کنم نیاز به توان ،تجربه و کار فنی داره که باید با امادگی کامل برید
متاسفانه در خیلی از گزارش ها اغراق زیادی میشه بخاطر همین من هیچ گزارشی رو نخوندم و با توجه به آشنایی و تجربه برنامه های قبلی و صرفا با مشورت محمد تبدل که قبلا این قله رو صعود کردن تا حدودی این قله رو دست کم گرفتم ولی میتونم بگم واقعا دندان اژدها برازنده ش، نمیگم کار خیلی شاقی هستش ولی دست کم هم نباید گرفتش و افراد باید توان و تجربه کافی رو داشته باشن من ی تشریح مختصر می کنم بلکه بتونم ی ذهنیت درست و واقعی به شما بدم که حداقل شما مثل من نشید که از ی طرف شب تا صبح فکر و ترسش رو داشته باشید از ی طرف دست کم بگیریدش بلکه با ی ذهنیت درست و واقعی پیش برید...
در واقع بعد از تخت رستم بهتر که کلاه کاسک تون رو بزارید روی سرتون البته از رستم نیشت(تمام توضیحاتی که میدم از سمت شمال به جنوب و رو به تخت سلیمان هستش)،از رستم نیشت سمت چپ از کنار قله که تقریبا ی پاکوبی هم داره باید کمی ارتفاع کم کنید تا به ی زین اسبی برسید،از زین اسبی مجددا باید حدود ۱۵ تا نهایتا ۲۰ متر بصورت دست به سنگ باید رو به بالا صعود کنید ولی باز در سمت چپ و در واقع شرق خط الراس، این نقطه اگه فرد کم تجربه تر یا کم توان تری دارید بهتره که طناب بریزید و نفر تو حمایت صعود کنه که ما تو این برنامه رفتن رو بدون طناب رفتیم ولی برگشتن با استفاده از ی کارگاه طبیعی فرود ریختیم که با اطمینان بیشتر فرود بیایم و یکی از نشونه هاش هم ی تسمه کهنه وسط مسیر هست،از اینجا به بعد دیگه چالش خاصی نداره و تقریبا ی پاکوب مشخص باز در سمت چپ شما رو هدایت می کنه به سمت قله سیاه گوک یا برج رستم نیشت که حالا اسم شون هر چی هست که بعد از حدود ۴۰۰ تا ۵۰۰ متر پیمایش بلکه کمتر می رسید به ی زین اسبی که روبرو تون ی قله با سنگ های سیاه که بیشتر متمایل به قرمز هستن بخورد می کنید که اینجا باید برید سمت راست خط الراس حالا از اینجا میتونید روی با ی افزایش ارتفاع از روی خط الراس قله قبل از دندان اژدها که ظاهرا برج رستم نیشت یا شاید هم سیاه گوک رو صعود کنید و با ی فرود برسید به زین اسبی زیر دندان اژدها و برج اصلی دندان اژدها یا اینکه در امتداد همون زین اسبی که چرخیدن سمت راست یا در جهت غرب که ی پاکوب خیلی ریزی داره تروارس کنید تا به دندان اژدها برسید،نه باید خیلی پایین برید نه خیلی بالا اگه دقت کنید و کمی مسیر یابی بلد باشید پاکوب رو می بینید...
حالا وقتی که به زین اسبی دندان اژدها رسیدین باید دیگه همینجا تجهیزات فنی تون رو کامل آماده کنید ارتفاع برج از زین اسبی تا نوکش (دقت کنید از زین اسبی تا نوکش) حدود ۵۰ متر که کمتر میشه ولی بیشتر نیست از این ۵۰ متر هم حدود ۲۵ تا ۳۰ مترش رو شما میتونید بصورت دست به سنگ صعود کنید که البته ی رول و صفحه تو فاصله حدود ۱۵ متریش هست و برای اطمینان خاطر میتونید از طناب هم استفاده کنید که ما تو این برنامه چون شناخت کافی نداشتیم از همون زین اسبی با طناب صعود کردیم ،تا اینجا چپ و راست نداره و شما باید دقیقا روبروتون و مستقیم صعود کنید تا برسید به جایی که ی حالت طاقچه مانند که بالی سرتون ی حالت سقف داره و در واقع ی فرو رفتگی ،اینجا ی کارگاه هست که شما باید از این جا به بعد رو دیگه در حمایت طناب صعود کنید و به سمت راست باید حرکت کنید ،تا جایی که یادم پنج تا میخ با فواصل مختلف لای شکاف سمت راست شما هست که دو تای اولی رو راحت میشه کوعیک انداخت ولی سه تای دیگه نیاز به پله رکاب و صعود مصنوعی یا درجه صعود بالای سنگ نوردی هست تا برسید به ی تروارس که طناب های پلاستیکی روش خوابیده که بهتره خیلی بهشون تکیه نکنید،کل مسافت این قسمت حدود ۵ تا ۸ متر و کراکس مسیر محسوب میشه تا شما سوار تروارس بشید،بعد از اینکه سوار تروارش شدین دیگه چیز خاصی نداره و باز ی طناب پلاستیکی هست که تا نوک برج رفته و بهتره که خیلی بهش تکیه و اعتماد نکنید ،متاسفانه ی ایرادی که اینجا هست وقتی شما سوار تروارس می شید هم اینکه طناب ها پلاستیکی و پوسیده هستن هم وقتی شما ایستاده حرکت می کنید اگه خود حمایت تون رو داخل این ها بزنید از مرکز ثقل شما پایین تر قرار می گیرن هر چند دیگه احتمال افتادن در اینجا خیلی خیلی کمه ولی اگه به هر دلیلی بیفتید شک زیادی وارد میشه و به اصطلاح فاکتور سقوط دو دارید
من بخاطر کم بود زمان و عدم امکان صعود همه افراد تیم از صعود چهار پنج متر آخر صرف نظر کردم و برگشتم ولی چیزی که دیدم بالای قله به اندازه بیشتر از تعداد چهار پنج تا جا نیست و تیم بیشتر از این هم نمیشه رفت و برای فرود از سمتی که صعود کردین با همون ی طناب ۵۰ متری میشه فرود اومد ولی برای ادامه مسیر به سمت تخت سلیمان بهتر دو تا طناب باشه و برای فرود از سمت چپ و به سمت سرچال حتما باید دو حلقه طناب باشه وگرنه با مشکل روبرو میشید کما اینکه با همون دو حلقه هم شاید حداقل دوبار باید فرود بریزید تا به ی نقطه امن برسید و در مجموع سمت چپ و راست کاملا پرتگاه و همه نفرات حتما باید در حمایت طناب صعود و فرود داشته باشن امیدوارم که تونسته باشم درست تشریح کرده باشم و ذهنیت درستی به شما داده باشم ...
تجهیزات فنی مورد نیاز:
هارنس ،کلاه کاسک،یومار،کرول یا پروسیک،حداقل یک حلقه طناب ،کوعیک ۵ عدد(البته برخی دوستان با تو تا هم صعود کردن)،خودحمایت،پله رکاب ۱ جفت(درجه صعود بالا)،ابزار فرود،میانی وبلوک کارگاهی برای مواقع ضروری، تجربه،دانش،توان جسمی،توان فنی و توان ذهنی بالا...
دسترسی به آنتن:
از قرارگاه ونداربن تا جان پناه در بیشتر مسیر آنتن موبایل نیست بجز نقاط چند نقطه...
داخل جان پناه و کنار جان پناه آنتن موبایل هست مگر اینکه خلافش ثابت بشه...
از جان پناه تا روی خط الراس تقریبا اکثر طول مسیر آنتن موبایل هست به جز چند نقطه ...
خطرات احتمالی از تخت رستم تا دندان اژدها:
باد شدید و احتمال پرت کردن افراد
سنگ های سست و ریزشی
دامنه پر شیب در دو طرف خط الراس که میتونه برای افرادی که ترس از ارتفاع دارن خطرناک باشه ...
شرح گزارش
روز پنج شنبه ۴ مرداد ماه ۱۴۰۳ ساعت ۵ صبح با یک دستگاه مینی بوس و یک خودروی شخصی از کرج از مسیر جاده چالوس حرکت کردیم به سمت کلاردشت و رودبارک ،ساعت ۹:۳۰ دقیقه رسیدیم به قرارگاه رودبارک و از اونجا با یک دستگاه نیسان که از قبل هماهنگ کرده بودیم ساعت ۱۰ حرکت کردیم به سمت ونداربن ساعت ۱۱:۳۰ دقیقه بود که از جلوی قرارگاه ونداربن حرکت کردیم به سمت سرچال ،تیم با یک نظم خوب در حرکت بود و هوا هم کاملا مه بود و خنک و ی فضای فوق العاده عالی رو بوجود آورده بود و فکر نمی کردیم همینجوری بخواد تا جان پناه ما رو همراهی کنه ولی دقیقا این فضا تا چند قدمی جان پناه ادامه داشت و همه سر مست از این حال و هوا قدم به قدم پیش می رفتن. در طول مسیر هر یک ساعت یکبار چند دقیقه ای نفسی تازه می کردیم و دوباره به راهمان ادامه می‌دادیم و تیم یکدست و همدل و با همان نظم لحظه حرکت در حال صعود بود که ترکیب این نظم و همدلی و آن هوای بی نظیر تصاویر زیبائی رو از خودش بجا می گذاشت و لذت صعود رو دو چندان کرده بود در نهایت ساعت حدود ساعت شیش عصر به جان پناه سرچال رسیدیم.
از اونجایی که نمیدونستیم جان پناه جا هست یا نه پس به امید جان پناه نبودیم و چادر با خودمان برده بودیم ولی تقریبا کل جان پناه خالی بود و بجز چند نفر کسی نبود بنابرین با خیال راحت کل تیم رفتیم داخل یکی از اتاق های طبقه دوم به سمت کلاردشت و خوشبختانه بعد از ما فقط یک تیم چهار نفره اومدن که از دوستان خودمون بودن که قصد صعود دیواره علم کوه رو داشتن و رفتن داخل اتاق های کناری و این اتاق در بست در اختیار خودمون بود و دیگه خبری از اون رفت و آمد های گاه و بی گاه و سر و صداهایی که معمولا تو جان پناه ها هست نبود و با خیال راحت تا صبح بدون ایجاد مزاحمت خوابیدیم.زمان خوبی برای استراحت و ریکاوری داشتیم و بعد از خوردن شام و قبل ساعت ۹ همه در خواب شیرین غرق شده بودن،من خودم سعی کردم تا ۱۰ بیدار باشم بعد بخوابم که بد خواب نشم اما متاسفانه ساعت ۱:۳۰ بیدار شدم و از فکر اینکه میتونیم دندان اژدها رو صعود کنیم یا نکنیم دیگه خوابم نبرد و در نهایت ساعت ۴ بیدار باش رو زدم .
طبق اعلام قبلی راس ساعت ۵ همه کوله به دوش بیرون جان پناه آماده حرکت بودن فقط سه تا از دوستان از صعود صرف نظر کردن و خودشون تصمیم گرفتن تو جان پناه بمونن ظاهرا برخلاف تصور من نتونسته بودن خوب بخوابن و چون شب قبل برنامه هم شیفت کاریشون بوده و از سر کار اومده بودن ترجیح دادن بمونن جان پناه و استراحت کنن و از همون فضا لذت ببرن و این ی رفتار حرفه ای و یکی از نشانه های حرفه ای بودن شخص اینه که حد توان خودش رو بدونه و قبل از اینکه سرپرست یا کسی بخواد چیزی بهش بگه خودش بدونه که کجا باید ادامه بده و کجا باید توقف کنه یا کجا باید برگرده...
روز دوم برنامه یعنی جمعه پنچ پنج هزارو چهارصد و سه با همون نظم روز اول صعود مون رو از یال پشت جان پناه شروع کردیم کمی که ارتفاع گرفتیم تلاقی خورشید که در حال بالا آمدن بود با مه منظره چشم نوازی رو خلق کرده بود که هرزگاهی حواسمان را به سمت خودش پرت می کرد و فراموش می کردیم که باید حرکت کنیم .از ارتفاع ۴ هزار به بعد از اونجایی که روی یال بودیم کم کم باد شروع شد و گاهی اوقات هم تعادل مان را بر هم می‌زد ولی هوا عالی بود و خیلی آزار دهنده نبود بلکه کمی هم هیجان به جانمان تزریق می کرد
خلاصه با همان نظم و انسجام ساعت ۷:۳۰ دقیقه با ی تایم خیلی خوب رسیدیم به قله تخت رستم که تقریبا ۴۴۴۰ متر ارتفاع داشت حدود نیم ساعت رو روی قله مشغول عکاسی و استراحت شدیم و ساعت ۸ تیم به دو قسمت تقسیم شد. خودم به همراه شیش تا از دوستان که از قبل مشخص شده بود در جهت جنوب حرکت کردیم به سمت دندان اژدها و ۹ عدد از دوستان در جهت شمال حرکت کردن به سمت قله سیاه گوک شمالی و قرار بر این شد که اگه تا ساعت دو ما بر نگشتیم جان پناه اونها حرکت کنن به سمت ونداربن،ما پس از پشت سر گذاشتن رستم نیشت،سیاه گوک جنوبی،برج رستم نیشت ساعت ۹:۳۰ دقیقه رسیدیم پای دندان اژدها، بلافاصله آماده صعود شدیم و همونطور که تو قسمت اول گزارش توضیح دادم با توجه به اینکه شناختی از مسیر نداشتیم از همون روی زین اسبی با طناب صعود کردیم تا برسیم به زیر کلاهک و کارگاه ،دو تا از بچه ها اومدن تا همون زیر کارگاه برای حمایت و بقیه همون روی زین اسبی منتظر شدن ...
با توجه به راهنمایی های محمد تبدل به راحتی مسیر رو در سمت راست پیدا کردیم و شروع کردم به صعود و با استفاده از دو تا پله رکاب و سه تا کوییک‌درا به هر کلکی که بود سوار تروارس شدم و اونجا با توجه به زمان و برآورد صعود علیرغم اینکه این همه راه تا اونجا رفته بودیم و کلی تجهیزات فنی و بار اضافه مثل طناب و بقیه چیزها برده بودیم فقط برای صعود همون ی تیکه تصمیم گرفتم از صعود صرف نظر کنیم و بخاطر اینکه تیمی که برگشته جان پناه معطل و نگران نشه تصمیم به بازگشت گرفتیم و خودم هم با وجود اینکه قسمت سخت مسیر رو صعود کرده بودم به احترام دوستانی که تا اونجا اومده بودن و قرار شد صعود نکن چهار پنج متر آخر رو دیگه صعود نکردم و از روی همون تراورس برگشتم پایین و لوازم مون رو جمع کردیم و از همون مسیر رفت از روی خط الراس برگشتیم،به قله تخت رستم که رسیدیم از طریق بی سیم برگشت خودمون رو به دوستانی که برگشته بودن جان پناه اعلام کردیم و قرار شد حرکت کنن به سمت پایین ما هم از همان یال صعود برگشتیم به جان پناه.ساعت ۱۱:۳۰ دقیقه از زین اسبی دندان اژدها حرکت کردیم ساعت ۱۵:۱۵ دقیقه رسیدیم به جان پناه تا ساعت ۴:۱۵ ی ناهاری خوردیم و اتاقی که توش بودیم رو جارو زدیم و مثل قبل تمیزش کردیم و حرکت کردیم به سمت ونداربن و در نهایت ساعت ۲۰:۳۰ دقیقه رسیدیم به قرارگاه ونداربن
ساعت ۲۱:۳۰ دقیقه تو قرارگاه رودبارک رسیدیم به بقیه دوستان و تصمیم گرفتیم بیایم تو کلاردشت شام بخوریم و حرکت کنیم به سمت کرج که متاسفانه اونجا ی اتفاق تلخ رقم خورد و علیرغم اینکه ی برنامه خیلی خوب داشتیم همگی با ی حال بد برگشتیم کرج که اون اتفاق حداقل از ذهن من هیچ وقت پاک نخواهد شد ...
داستان این شکلی شد که یکی از دوستان پیشنهاد ی رستوران بنام اسماعیل آشپز رو داد که ظاهرا پاتوق کوهنورد است ،به سمت مرزن آباد که میومدیم این رستوران اون طرف خیابون بود پس دوستان راننده ی جایی که برای کسی ایجاد مزاحمت نکنه چند متر عقب تر ماشین هارو پارک کردن،رفتیم داخل رستوران شام خوردیم اومدیم بیرون خواستین حرکت کنیم راننده ها اومدن جلوتر همون روبروی رستوران که بچه ها سوار بشن،بچه ها سوار شدن، همونطور که گفتم ی مینی بوس و ی ماشین شخصی بودیم و من تصمیم گرفتم برگشت رو با اون ماشین شخصی برگردم پس دوتا از بی سیم هام که دست بچه ها تو مینی بوس بود رو رفتم بگیرم که صاحب ی مغازه فلافل فروشی بنام فلافل دولپی که دقیقا روبروی رستوران اسماعیل آشپز پز بود گیر داد که اینجا وای نستین و مینی بوس حرکت کرد اومد چند متر جلوتر صاحب اون مغازه دوباره اومد کله ش رو از پنجره ماشین که باز بود برد داخل ماشین به راننده با ی لحن بدی گفت برو جلو اینجا وای نستا که من خیلی ناراحت شدم و بهش گفتم آقا دو دقیقه کار داریم داریم میریم بعدشم شما مغازه رو با خیابونش نخریدین که ،از اونجایی که آدم به شدت حسود و حقیری بود و نمیتونست ببینه که همسایه روبرو ایش کار و کاسبی خوبی داره و دیده بود که ما رفتیم اونجا غذا خوردیم و از اون فلافل نخریدیم در صورتی که هیچ سنخیتی با هم نداشتن همین موضوع رو دست آویز کرد و یک دعوا درست کرد و با نامردی و خشونت ریختن سر ما حتی زنگ زدیم پلیس اومد انقدر وقیح بودن که باز جلوی پلیس هم همین کارشون رو تکرار کردن و متاسفانه ما چاره ای جز ترک اون محل نداشتیم. من دلیل این همه خشونت و بدرفتاری این آدمها رو نمیفهمم هر چند میدونم بخشی از اون بازتاب رفتار برخی از مسافر هاست ولی ما آدم های عرازل و اوباش و مزاحم نبودیم و ی تعداد کوهنورد بودیم که خسته از ی صعود داشتیم بر می گشتیم خونه ها مون ولی متاسفانه وقتی جنگل آتیش می گیره تر و خشک با هم می سوزن و شاید ما هم تاوان رفتار افراد دیگه ای رو دادیم در هر صورت این هم خودش ی تجربه است و باز خدا رو شکر می کنیم که اتفاق بدتری نیفتاد،من این موضوع رو آخر گزارشم نوشتم تا هم شمایی که مثل ما به این شهر و اون شهر سفر می کنید حواستون باشه تا گرفتار چنین آدمهای پستی نیفتین هم مراقب رفتار و برخوردها تون باشید که جایی برای کسی ایجاد مزاحمت نکنید که تاوان رفتار شمارو دیگران بدن و هم شاید به گوش چنین افرادی برسه که بدونن همه مثل ما نیستن که سرشون رو بندازن پایین برن ممکن یکی بدتر از خودشون گیرشون بیفته و عاقبت خوبی نداشته باشه...
اطلاعات فنی برنامه
ارتفاع نقطه استارت(قرارگاه ونداربن)
2236m
میانگین ارتفاع 3660m
افزایش ارتفاع 3130m
کاهش ارتفاع 3127m
حداکثر ارتفاع صعود شده 4523m
کل مسافت پیمایش شده، رفت و برگشت
24/35km
حداقل سرعت 0/41km/h
حداکثر سرعت 3/55km/h
میانگین سرعت 1/11km/h
کل زمان پیمایش 33:11h
زمان مفید(در حال حرکت) 22:00h
کالری مصرفی 9868k
برای کل برنامه
با سپاس از همراهی و همدلی دوستان حاضر در برنامه،امیدوارم که این گزارش مفید بوده باشه...