قله ی چال گردن 14030930

بنام یزدان

گزارش برنامه ی قله ی چال گردن

تاریخ اجرا : ۳۰ آذر ۱۴۰۳
ارتفاع قله : ۳۶۵۰ متر
ارتفاع شروع پیمایش : ۲۶۰۰ متر
مقدار پیمایش : حدود ۱۳ کیلومتر
مسیر پیمایش : رخ جنوبی ، پارکینگ پیست دیزین
دیگر مسیرهای صعود :
رخ غربی ، روستای ولایت رود
رخ شمال غرب ، روستای وارنگه‌رود
وضعیت سرویس موبایل : هر دو اپراتور ایرانسل و همراه اول بر روی یال مسیر برقرار بود اما در دره های مسیر ضعیف می شد
وضعیت آب آشامیدنی : در ابتدای مسیر که در جاده خاکی مارپیچی پیش میرویم ، در بالادست ساختمان هتلی قدیمی لوله آبی از مخزنی آجری برقرار بود و در مسیر بازگشت و فرود از دره ی غربی که به پایین دست پارکینگ پیست اسکی ختم می شود نیز به همین شکل کنار مخزنی آجری لوله ی آب وجود داشت
یک پیشنهاد : مسیر موردنظر به علت عدم پاکوب مناسب آنچنان مسیر خوشایندی نیست . بهتر است در فصول کم ریسک سال از لحاظ برف دره ی شرقی از دیزین انتخاب و با رسیدن به زین اسبی چال گردن به سوی قله سه چال رفت .

______________________________________________________________

سرپرست : احمد سعیدی
پشتیبان : شهرام مهدوی
نگارش : علی آمی
همنوردان : احمد سعیدی ، حمید فضلی نژاد ، مریم خورشیدوند ، محمد آژیر ، امید اویار حسینی ، میثم مردانی ، بهرام قوجازاده ، علی آمی

______________________________________________________________

در البرز میانی خط الارس هرزه کوه از قله ی هزارلا و سکه نو در سمت غرب شروع می شود و در نهایت به شرقی ترین محل آن که قله هرزه کوه است منتهی می شود . در قله های بی‌شمار این خط الارس ابتدا سه چال برای صعود انتخاب می شود که به علت وجود برف و نیاز به پیمایش از مسیر زمستانه تیم در مسیری سخت از لحاظ فقدان پاکوب مناسب و‌ همچنین سنگلاخی بودن بخشی از مسیر به صعود تا قله چال گردن - که در نقشه ها و تِرَک ها به این نام ثبت شده است - رضایت می دهد . هرچند تغییر هوای منطقه نیز در کوتاه کردن برنامه بی تاثیر نبود .

روز جمعه ساعت ۰۳:۱۰ گروه ۹ نفره ی ما از کرج حرکت اش را آغاز می کند و پس از پیمایش حدود ۹۰ کیلومتر پیش از ساعت ۵ در محوطه پارکینگ توقف و در سرمای هوا برای صعود آماده می‌شود . شروع پیمایش گروه در تاریکی هوا و در ساعت ۰۵:۱۰ انجام می شود . در ضلع شمال شرقی پارکینگ و نزدیک ساختمان هتل جهانگردی دیزین اندکی رو به شمال و در مسیر بدون پاکوب مشخص قدم برداریم و بعد از مدت کوتاهی روی جاده ی مارپیچ بالادست پارکینگ قرار می گیریم . اگر در پارکینگ به اشتباه اندکی به سمت شرق متمایل شوید در مقابل دربی مسدود قرار می گیرید که به علت نامعلوم تابلویی با عبارت منطقه ی نظامی در کنار آن وجود دارد و مناسب عبور نمی باشد .

مسیر مارپیچی را ادامه می دهیم تا به ساختمانی که انگار هتل قدیمی و کوچکی است می رسیم ، از شرق - سمت راست - ساختمان گذر کرده و به یک سازه ی کوچک آجرنما به شکل آب انبار که لوله آبی احتمالاً آشامیدنی از آن جاری است می رسیم . کم کم با تمام شدن جاده ی خاکی رو به شمال در مسیری با پاکوبی ضعیف قدم برمی داریم . با نگاهی رو به ارتفاع بالادست مسیر ، صخرهای بزرگی مشاهده می شود که برای صعود از شرق آنها خواهیم گذشت اما برای رسیدن به آنجا در شیب تندی قرار گرفته که با وجود پاکوب نامشخص چالش صعود را برای ما بیشتر می کند . پشت سرمان مسیر اسکی پیست دیزین که دکل های روشنایی آن را به زیبایی نمایان می سازند و همچنین ارتفاعات پیست که بلندترین نقطه آن قله ی سی چال - که به علت تشابه اسمی با سه چال اشتباه گرفته می شود - است کاملا پوشیده از برف مشاهده می شود .

 

کم کم هوا روشن شده از شرق صخره های بالادست عبور می کنیم و ساعت ۷ در ارتفاع حدود ۳۲۰۰ متری در کنار سنگی که یک سمت آن شبیه تاقچه است استراحتی انجام می دهیم و خوراکی کوچکی صرف می شود . ضمن اینکه قله ی کلون بستک در سمت شرق کم کم خود را نمایان می سازد . با نگاهی به ادامه ی مسیر - به سمت شمال - قله سه چال مشخص می شود که طلوع آفتاب آن را به رنگ طلایی در آورده است . اما برای رسیدن به آن بایستی از خط الارس یال پیش رو که از چال گردن میگذرد عبور کرد . هرچه ارتفاع می گیریم برف بیشتری در مسیر دیده می شود .
در شیب پیش می رویم و به صخرهای بزرگی بر میخوریم ، از میان آن که پر از سنگ های تیز و لغزان است با دقت عبور می کنیم. ساعت ۰۸:۳۰ صبحانه صرف می شود . لازم به ذکر است در ضلع شرقی مسیر دره ای با نهر آبی مشاهده می شود که یکی از مسیرهای صعود به سه چال از این دره می گذرد و غرب پهنه ی قله کلون بستک کاملا از پایین که نهر آب باشد تا نوک قله مشخص است .

xx