سرپرست برنامه: حسین رضایی جاویـــد
به نام خالق کوهستان
گزارش برنامه قله خرسنگ
تاریخ اجرا: 1403/10/25
سرپرست برنامه: حسین رضایی جاویـــد
مسئول فنی و راهنما: حسین رضایی جاویـــد
جستار نویس: محبــــــوبه کیائی
ارائه جستار: علـــی بیک زاده
پشتیبان برنامه: جمشید مهرآور
عقب دار : علـــی بیک زاده
اعضای شرکت کننده در برنامه: خانم ها زهرا رزاقی، فاطمه مرادی حبیب، مریم خورشیدوند و زهرا غزاله. آقایان علی بیک زاده، ،محمد رضا آژیر ، احمد نژاد زارع، محمود رضا تبریزچی، محسن افشار و مرادکش فلاح .
قبل اجرای برنامه:
1. طراحی پوستر برنامه توسط روابط عمومی باشگاه.
2. تبلیغات.
3.تشکیل گروه در تلگرام با اولین تماس و طبقه بندی افراد نسبت به تجربه کوهنوردی و آخرین برنامه ای که شرکت کرده اند توسط مسئول ثبت نام.
4.برآورد هزینه های برنامه.
5.ثبت نام.
6.نوشتن قوانین برنامه و ملزومات مورد نیاز.
7.طبقه بندی برنامه (پیش بینی مدت زمان برنامه).
8.هماهنگی با پشتیبان برنامه.
9.فرستادن لوکیشن برنامه در گروه.
10. هماهنگی برای وسیله نقلیه شخصی.
11.چک کردن مدارک شرکت کنندگان و چک کردن تاریخ بیمه وزشی.
12. کامل کردن لیست بیمه مسئولیت مدنی، واریز مبلغ بیمه و ارسال برای مسئول بیمه باشگاه.
13.چک کردن آب و هوا با برنامه های مختلف هواشناسی تا شب قبل از صعود.
مشخصات قله خرسنگ:
قله خرسنگ یکی از جذاب‌ترین قلل در رشته‌کوه البرز مرکزی و منطقه رودبار قصران است. این قله که در نزدیکی جاده فشم به گرمابدر قرار دارد، با ارتفاع تقریبی 3950 متر، به یکی از مهم‌ترین مقاصد کوهنوردی در این منطقه تبدیل شده است.
قله خرسنگ دارای دو قله‌ی اصلی، خرسنگ شمالی و خرسنگ جنوبی است، که هرکدام جذابیت‌های خاص خود را برای کوهنوردان دارند.
قله خرسنگ در منطقه رودبار قصران و مجاور جاده فشم به گرمابدر واقع شده است. این کوه دارای دو قله می باشد که قله شمالی با ارتفاع 3760 (در بعضی منابع3850) متر و قله جنوبی (اصلی) با ارتفاع تقریبی 3950 متر را در بر می گیرد.
خرسنگ در شمال گرمابدر، آب نیک و در غرب دشت لار می باشد. قله خرسنگ را باید حد واصل خاتون بارگاه و برج دانست. امتداد جنوبی خط الراس خرسنگ پس از عبور از قله خاتون بارگاه به گردنه یونزار رسیده و با ارتفاع گیری مجدد به قله کاسونک متصل می شود. این کوه از شمال توسط گردنه ولاره به قله 3850 متری خرسنگ شمالی و سپس به قلل جانستون،گردنه ورزا، برج و خلنو ختم می گردد.
مسیر اصلی صعود به قله خرسنگ:
برای صعود به قله خرسنگ باید ابتدا خودتان را به فشم رسانده و سپس از سمت راست دوراهی به سوی گرمابدر خارج شوید. در ادامه مسیر باید به روستای آبنیک برسید.
روستای آبنیک با باغهای زیبا و منطقه دوست داشتنی خود همواره به عنوان یکی از تفریح گاه ها و مناطق طبیعت گردی اطراف تهران شناخته شده است.
در داخل آبنیک باید از مسجد بگذرید و قدری بالاتر از یک پل عبور نمایید تا به جاده خاکی برسید. طول این جاده خاکی حدودا 3 کیلومتر است. در اینجا مسیر پیمایش آغاز می گردد.
پس از مدتی راهپیمایی در امتداد رودخانه آن و در سمت چپ به جایی می رسید که به دلیل وجود تنگه و دیواره ها در دو طرف به نظر می رسد مسیر بسته شده است.
در این قسمت باید از رودخانه عبور کرده و سپس از امتداد پاکوب مشخصی راه خود را ادامه دهید. در بعضی از قسمت ها به جهت ایمن سازی مسیر ثابت گذاری انجام شده است. پس از گذر از این منطقه قله جانستون در سمت شمال و قله خرسنگ در سمت شرق شما قرار دارند.
مسیر صعود به خرسنگ از گرمابدر
صعود به قله خرسنگ از مسیر گرمابدر یکی از مسیرهای محبوب و پرچالش در کوهنوردی است. این مسیر به دلیل ارتفاع و زمستان‌های برفی، برای کوهنوردان حرفه‌ای و با تجربه توصیه می‌شود. در ادامه، راهنمایی جامع برای صعود به قله خرسنگ از مسیر گرمابدر ارائه شده است.
دسترسی به مبدا صعود (گرمابدر)
برای دسترسی به گرمابدر، ابتدا باید به جاده فشم-لواسان بروید. پس از عبور از روستاهای فشم، زایگان و آبنیک، در نهایت به روستای گرمابدر می‌رسید. روستا در ارتفاعی بالاتر از 2400 متر قرار دارد و نقطه شروع صعود به قله خرسنگ محسوب می‌شود.
مسیرهای اصلی صعود از گرمابدر
از گرمابدر، دو مسیر اصلی برای صعود به خرسنگ وجود دارد:
مسیر دره سمت چپ خاتون بارگاه: این مسیر نیز مناسب صعودهای تابستانی و بهاری است. پس از عبور از یک دره شیب‌دار، به خط‌الرأس و سپس به قله جنوبی خرسنگ خواهید رسید. این مسیر نسبت به مسیر یال، پیچیده‌تر است و زمان بیشتری نیاز دارد.
مسیر یال خاتون بارگاه: این مسیر بیشتر برای صعودهای زمستانی و حرفه‌ای مناسب است. از روستای گرمابدر به سمت یال خاتون بارگاه حرکت می‌کنید. مسیر صخره‌ای و برفی است و نیاز به تجهیزات کامل زمستانی مانند کرامپون و کلنگ دارد. از این مسیر، بعد از گذر از گردنه یونزار، به خط‌الرأس خرسنگ جنوبی خواهید رسید.
شرح برنامه:
برابر هماهنگی های اعلام شده ، همه دوستان ساعت 4 صبح ، جلو درب پارک چمران کرج جمع شدند و راس ساعت 4:13 دقیقه صبح در مسیر تهران یکی از شرکت کنندگان را سوار کردند. و ساعت 6:15 دقیقه صبح ؛ به پارکینگ روستای آبنیک واقع در منطقه رودبار قصران شهرستان شمیرانات استان تهران رسیدند.بعد از آماده شدن و معارفه گروه و مشخص شدن عقب دار، برنامه ساعت 6:45 دقیقه صبح آغاز شد. و تیم به سمت قله خرسنگ جنوبی حرکت کرد. هوا بسیار سرد و کاملا برفی و مسیر در بیشتر جاها یخ زده بود. بعد از حدود دو ساعت و نیم پیمایش ساعت 9:15 دقیقه صبح به مدت یک ربع برای استراحت و صبحانه وقت داده شد و تیم راس ساعت 9:30 دوباره به مسیر خود به سمت قله ادامه داد. هرچه ارتفاع بیشتر می شد برف بیشتر و شیب تند تر و سرعت حرکت گروه کند تر می شد. بعد از دو ساعت برف کوبی سنگین در ارتفاع 3750 متری با بررسی ادامه مسیر توسط سرپرست و سنجیدن خطرات احتمالی از قبیل ریزش بهمن و سقوط در اثر لغزندگی مسیرهای سنگی تیم در این ارتفاع با گرفتن چندین عکس یادگاری در ساعت 13:30 با صلاح دید سرپرست محترم در 200 متری قله تصمیم به بازگشت گرفت. تیم در مسیر بازگشت در ارتفاع 3400 متری بعد از یک ربع استراحت برای صرف ناهار به سمت پایین حرکت کرد و در نهایت ساعت 17 عصر به پارکینگ آبنیک رسید. و پایان برنامه توسط سرپرست محترم اعلام شد.
ساعت 6:45 حرکت به سوی قله
ساعت 13:30ارتفاع 3750 متری به صلاحدید سرپرست برنامه پایان برنامه اعلام شد
ساعت 17 پایان برنامه
نکات مهم برنامه :
1. توصیه می شود حتما قبل از حضور در برنامه های گروهی، آمادگی جسمانی خود را با تمرینات انفرادی بالا ببرید.
2. این برنامه در 25دی ماه اجرا شد و بخاطر حجم برف زیاد و شرایط زمستانی و یخ زدگی مسیر نیاز به کفش سنگین و یخ شکن 4 شاخ یا 6 شاخ داشت.
3. روستای آبنیک آخرین محلی است که می توان کسر های مواد غذایی برنامه را از آنجا تامین کرد که البته در ساعات ابتدایی صبح مغازه های محلی بسته می باشند.
4. لطفا به عنوان یک کوهنورد واقعی و حرفه ای چیزی از خود به جز خاطره به جا نگذارید. مراقب پوشش گیاهی و جانوری باشید.
5. باطری اضافی جهت شارژ هد لامپ و دستگاه جی پی اس همراه داشته باشید به دلیل سرمای زیاد ممکن است باطری ها خالی شوند.
6. به عنوان سرپرست حتما کیف کمک های اولیه همراه خود داشته باشید چون حادثه در کوه خبر نمی کند.
7. در مسیر پارکینگ آبنیک تا قله جانپناهی وجود ندارد. چشمه های فصلی و رود خانه وجود دارد.
8.پوشش گیاهی و جانوری متنوعی در فصول مختلف سال وجود دارد.
9.فصل صعود این قله در اواخر بهار و اول تابستان می باشد. در وسط تابستان هوا ی منطقه قدری گرم می باشد.
10.برای صعود زمستانی قله خرسنگ نمی توانید از طریق روستای آبنیک به دلیل خطر زیاد بهمن عبور کنید. در این فصل بهتر است از طریق یال خاتون بارگاه اقدام به صعود نمایید.
11. صعود به قله خرسنگ مستلزم ارتفاع گیری حدودی 1500 متری و پیمایش مسافت 8 کیلومتر تا قله می باشد.
لوازم مورد نیاز:
کوله پشتی، کفش کوهنوردی با توجه به فصل، آب یک لیتر و نیم، گرتکس، باتوم، کلاه، دستکش، زیر انداز، عینک، کرم جهت چرب کردن صورت برای جلوگیری از سوختن در اثر باد و سرمای زیاد،فلاسک چای، وعده غذایی صبحانه و ناهار ، تنقلات و همچنین اگر زیاد عرق می کنید لباس اضافه. هدلامپ و پانچو. به علاوه یخ شکن.
لوازم همراه سرپرست:
کیف کمک های اولیه، دو عدد تسمه جهت حمل مصدوم، دستکش و کلاه اضافی.
حین اجرای برنامه:
1. برخورد مناسب سرپرست همراه با احترام نسبت به افراد گروه.
2. هماهنگی با پشتیبان برنامه و اعلام حرکت و آغاز و اطلاع از صعود موفق و بازگشت به اردوگاه.
3.ایجاد نظم و هماهنگی و ریتم حرکت.
4. تشویق و روحیه دادن و جویا شدن از حال افراد.
5. دقت به کار عقب دار
6. پیدا کردن ضعیف ترین فرد گروه و قرار دادن در پشت سر نفر سر قدم
7. عکاسی توسط عقب دار برنامه آقای بیک زاده.
8.آموزش در حین حرکت و استراحت(توسط سرپرست و مسئول فنی)
9. پیدا کردن محل مناسب برای استراحت و تایم به موقع صبحانه و ناهار .
10. تاکید بر نفس گیری صحیح و آب خوردن به موقع.
بعد اجرای برنامه:
1. اطلاع از سلامت افراد گروه.
2.به اشتراک گذاری عکس ها در گروه.
3.جمع بندی مالی/ واریز هزینه برنامه به حساب باشگاه/ارسال فیش واریزی و توضیحات مالی برای مسئول مربوطه.
4. نوشتن گزارش برنامه.
5.هماهنگی با مسئول جلسه آقای (شهرام مهدوی) برای ارائه گزارش برنامه.
6.ارائه گزارش برنامه.
پاسی از شب رفته بود و همرهان بی شمار ما
گاه شنگ و شاد و بی پروا،
گاه گوئی بیمناک از آبکند وحشتی پنهان،
جای پا جویان،
زیر این غمبار، درهمبار،
سر بزیر افکنده و خاموش،
راه می رفتند.
وز قدم هائی که پیش از این
رفته بود این راه را، افسانه می گفتند.
من بسان بره گرگی شیر مست، آزاده و آزاد،
می سپردم راه و در هر گام
گرم می خواندم سرودی تر،
می فرستادم درودی شاد،
این نثار شاهوار آسمانی را،
که بهر سو بود و بر هر سر
راه بود و راه ـ این هر جائی افتاده ـ این همزاد پای آدم خاکی
برف بود و برف ـ این آشوفته پیغام ـ این پیغام سرد پیری و پاکی؛
و سکوت ساکت آرام،
که غم آور بود و بی فرجام.
راه می رفتیم و من با خویشتن گهگاه می گفتم:
کو ببینم، لولی ای لولی
این توئی آیا ـ بدین شنگی و شنگولی،
سالک این راه پر هول و دراز آهنگ؟
و من بودم
که بدینسان خستگی نشناس،
چشم و دل هشیار،
گوش خوابانده به دیوار سکوت، از بهر نرمک سیلی صوتی،
می سپردم راه و خوش بی خویشتن بودم.
(مهدی اخوان ثالث)
محبــــوبه کیائی
زمستان 1403خورشیدی